Αδιαμφισβήτητα η έναρξη της συζήτησης στη Βουλή ενός νομοσχεδίου για την Ισότητα στον Πολιτικό γάμο, είναι μία εμβληματική μεταρρύθμιση για το ελληνικό κράτος. Δυστυχώς, η συζήτηση διεξάγεται υπό τη σκιά κομματικών παρωπίδων και ρητορικής μίσους ακόμα και από τα έδρανα της Βουλής.

Πρώτα απ’ όλα, η δημόσια συζήτηση εξαρχής περιορίστηκε στον «γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια».
Αν και ως ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα θα έπρεπε να χαιρόμαστε με μία νομοθεσία για την ισότητα στον γάμο, εντούτοις δεν αισθανόμαστε δικαιωμένοι. Κι αυτό γιατί με ένα είδος ρεβανσισμού, η κυβέρνηση αποφάσισε ότι δεν θα συμπεριλάβει ρύθμιση για την παρένθετη κύηση από ομόφυλα ζευγάρια.
Επιπλέον, φαίνεται να νομοθετεί με ένα είδος αρνητικής διάκρισης εις βάρος των τρανς ατόμων, που θυμίζει την προβληματική στάση του κυβερνώντος κόμματος και του πρωθυπουργού απέναντι στην τρανς κοινότητα επί εποχής συζήτησης για τη Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου (ΝΑΤΦ).
Η κυβέρνηση προσέρχεται με μικρό καλάθι στην ψήφιση του νομοσχεδίου αδυνατώντας για άλλη μια φορά να αφουγκραστεί την πραγματική ανάγκη των πολιτών και να ενσωματώσει εκείνες τις τροποποιήσεις που θα προσέδιδαν τα χαρακτηριστικά της πραγματικής ισότητας στο γάμο. Είναι προφανές ότι η κυβερνητική πρόταση δεν συνιστά πλήρη ικανοποίηση των αιτημάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
Η κοινοβουλευτική διαδικασία της συζήτησης στην Επιτροπή άφησε μία ιστορική «παρακαταθήκη», εκείνη της χαμένης ευκαιρίας. Της χαμένης ευκαιρίας να μετασχηματιστεί το νομοσχέδιο σε έναν πραγματικά συμπεριληπτικό νόμο του κράτους.
Ειδικότερα, ως ομάδα ΛΟΑΤΚΙ+ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ οφείλουμε να επισημάνουμε τις ελλείψεις του νομοσχεδίου, που εισάγεται στην Ολομέλεια της Βουλής ως ορόσημο κυβερνητικού πολιτικού τυχοδιωκτισμού:
1. Η κυβέρνηση δεν ανταποκρίθηκε στο πάγιο αίτημα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας για αναγνώριση του τεκμηρίου γονεϊκότητας για τέκνα εντός γάμου ή εντός συμφώνου συμβίωσης.
2. Ο Υπουργός Επικρατείας έκλεισε τα αυτιά του στο κατ’ επανάληψη υποβληθέν αίτημα της επέκτασης του δικαιώματος συμβολαιογραφικής εκούσιας αναγνώρισης τέκνων για τα εκτός γάμου τέκνα ως ισχύει σήμερα και για τα ετερόφυλα πρόσωπα.
Συνεπεία των ανωτέρω ελλείψεων (απουσίας αναγνώρισης τεκμηρίου γονεϊκότητας και παροχής δυνατότητας εκούσιας συμβολαιογραφικής αναγνώρισης) είναι να παραμένουν τα τέκνα νομικά ασκεπή για το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα από τη γέννηση δηλαδή και έως την έκδοση τελεσίδικης απόφασης υιοθεσίας, του μοναδικού τρόπου ίδρυσης γονεϊκής σχέσης στις οικογένειες ΛΟΑΤΚΙ+ προσώπων που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο.
3. Η Κυβέρνηση επέλεξε για άλλη μία φορά την εκ του προχείρου ρύθμιση των ζωών των ΛΟΑΤΚΙ+ προσώπων διαχωρίζοντας τα δικαιώματα αυτών σε δικαιώματα των αλλοδαπών και δικαιώματα της ημεδαπής έννομης τάξης. Δικαιώματα δύο ταχυτήτων, με βασικό χαρακτηριστικό την ανικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εισάγει μία ενιαία ρύθμιση ισότιμης μεταχείρισης των πολιτών της. Παρά τις επισημάνσεις των φορέων που εκλήθησαν, αλλά δεν εισακούστηκαν κατά της διαδικασία της επεξεργασίας στην Επιτροπή, παρά τις επισημάνσεις ακόμα και της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, η κυβέρνηση εμμονικά κλείνει τ’ αυτιά της, επιλέγοντας την τμηματική ρύθμιση.
Ουδεμία επαρκής αιτιολογία προσφέρεται για το γεγονός ότι παρέχεται η δυνατότητα μεταγραφής ληξιαρχικών πράξεων ιδρύσεως συγγένειας/ γονεϊκότητας με στοιχεία αλλοδαπότητας στους διαβιούντες στο εξωτερικό ανεξαρτήτως του τρόπου γενέσεως αυτής (υιοθεσία από κοινού, υιοθεσία τέκνου συζύγου, παρένθετη κύηση, τεκμήριο γονεϊκότητας λόγω γάμου κλπ), ενώ στην ελληνική έννομη τάξη η γονεϊκότητα περιορίζεται αποκλειστικά και μόνον στη διαδικασία της υιοθεσίας.
4. Καμία νομοθετική κάλυψη δεν παρέχεται σχετικά με τη δυνατότητα νομικής αναγνώρισης του γονεϊκού ρόλου στο μη βιολογικό γονέα στις περιπτώσεις ανυπαρξίας στον παρόντα χρόνο της συμβιωτικής σχέσης των δύο ενηλίκων μερών. Ως εκ τούτου, τα τέκνα των ήδη χωρισμένων ομόφυλων ζευγαριών αδυνατούν να λάβουν ισότιμη προστασία της ανηλικότητάς τους και της σχέσης τους με τους γονείς που τα μεγαλώνουν, καθώς υφίσταται διαρκής κίνδυνος αποξένωσης αυτών από τον μη βιολογικό τους γονέα ένεκα διακοπής της συμβίωσης.
5. Η κυβέρνηση αρνείται να υιοθετήσει ρητές διατάξεις σχετικά με το δικαίωμα συμμετοχής των ΛΟΑΤΚΙ+ προσώπων στην ΙΥΑ (πχ. εξωσωματική γονιμοποίηση, παρένθετη κύηση κλπ), ιδίως δε των ατόμων που θα τελούν σε γάμο, και ως εκ τούτου διαφαίνεται να ελλοχεύει ο κίνδυνος άνισης μεταχείρισης των ομόφυλων εγγάμων, έναντι των ετεροφύλων ζευγαριών, στα οποία παρέχεται ήδη απρόσκοπτη δυνατότητα συμμετοχής, στις διαδικασίες της ΙΥΑ, ακόμα και αν δεν τελούν σε γαμική σχέση. Η παράλειψη αυτή αποτελεί διάκριση για λόγους φύλου και έμμεση διάκριση για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου.
6. Τέλος, η κυβέρνηση για πολλοστή φορά αγνοεί επιδεικτικά τα αιτήματα των τρανς προσώπων προκειμένου για την παροχή δυνατότητας μεταβολής του καταχωρισμένου φύλου του τρανς γονέα στις ληξιαρχικές πράξεις των τέκνων του, ούτως ώστε να αποφεύγονται διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις ληξιαρχικές εγγραφές γονέα-τέκνου μετά την ολοκλήρωσης των διαδικασιών υπαγωγής στις διαδικασίες της ΝΑΤΦ.